Griffin Dunne

Jego ojcem jest producent i scenarzysta filmowy Dominick Dunne. Osiągnięciem Griffina Dunne - reżysera była czarna komedia "Miłość jak narkotyk" oraz nominowany do Oskara film krótkometrażowy "Duke of Groove". Natomiast Dunne'a-aktora prawdopodobnie najlepiej pamiętamy z nominowanego do Złotego Globu występu w "Po godzinach" Martina Scorsese, którego był również producentem wraz z Amy Robinson. Dunne rozpoczął filmową karierę produkując "Chilly Scenes of Winter", w którym zagrał jedną z ról. Później wystąpił w "Amerykańskim wilkołaku w Londynie" (An American Werewolf in London), "Kim jest ta dziewczyna?" (Who's that girl?) z Madonną, "I Like It Like That", "Moja Dziewczyna", "Search and Destroy". Dunne wyprodukował wraz z Amy Robinson; "Baby, It's You" w reżyserii Johna Saylesa, wychwalany przez krytykę "Running On Empty" z Juddem Hirsch, Christine Lathi, Riverem Phoenix i Marthą Plimpton, który uzyskał dwie nominacje do Oskara, "Biały pałac" (White Palace) z Susan Sarandon i Jamesem Spaderem w reżyserii Luisa Mandoki oraz "Once Around" z Richardem Dreyfussem, Holly Hunter, Danny'm Aiello i Geną Rowlands, którego reżyserem był Lasse Hallstrom. W telewizji pojawił się w "Love Matters" (nominowane do CableACE), "Ścianie" (The Wall) Johna Herseya, "Trying Times" (z Carrie Fisher, w reżyserii Bucka Henry'ego), i "Lip Service".
Na scenie wystąpił w dwóch sztukach Wallace'a Shawna, "The Hotel Play" i "Marie and Bruce" (podczas Nowojorskiego Festiwalu Sztuki Szekspira), oraz w "Coming Attractions" Teda Talleya (w Playwrights Horizons). Jeszcze jednym przedstawieniem Dunne'a jest broadwayowska wersja "Search and Destroy" Howarda Kordera, za którą uzyskał nagrodę Theatre World Award i był nominowany do Drama Desk Award. Ma za sobą dwa nieudane związki z producentką Kate Forte i aktorką Carey Lowell (w latach 1989 - 1995), z którą ma córkę Hannah (ur. w styczniu 1990r.). A od 2000r. jego partnerką życiowa została aktorka i modelka Sophie Dahl.