Główny bohater jest człowiekiem bez skazy, Hindusi są wspaniali a Pakistańczycy jedzo guwno.

Taki jest wydźwięk tego filmu, więc jeśli ktoś lubi takie banały propagandowe a la socrealizm to proszę bardzo.

Mój pierwszy hinduski film wojenny i uważam, że twórcy postarali się. Sceny walki nie były kręcone przez kamerzystę z padaczką, jak to ma często miejsce w amerykańskich produkcjach. Dużo wątków miłosnych, typowe dla Bollywood (czego akurat nie lubię). Muzyka na +.